Αεροπυρόσβεση: Οι ήρωες πιλότοι και τεχνικοί πολεμούν τη φωτιά και την αδιαφορία
Την ώρα που οι κυβερνητικοί παράγοντες «κυνηγούν» πράκτορες και φαντασιώνονται σενάρια αποσταθεροποίησης, οι Ένοπλες Δυνάμεις και η Πυροσβεστική δίνουν σκληρή μάχη σε δεκάδες μέτωπα ανά την Ελλάδα.
Την ώρα που οι κυβερνητικοί παράγοντες «κυνηγούν» πράκτορες και φαντασιώνονται σενάρια αποσταθεροποίησης, οι Ένοπλες Δυνάμεις και η Πυροσβεστική δίνουν σκληρή μάχη σε δεκάδες μέτωπα ανά την Ελλάδα.
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης
Με ευχολόγια στην έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και επικοινωνιακά τρικ εν μέσω των καταστροφικών πυρκαγιών, η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν και το φετινό καλοκαίρι οι δυνάμεις που ρίχνονται καθημερινά στη μάχη με τις φλόγες, σε όλη την επικράτεια. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις, χωρίς (εδώ και πολλά χρόνια) ανανέωση των επιχειρησιακών μέσων και ενίσχυσης του ανθρώπινου δυναμικού, καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Δεν φτάνουν και δεν αρκούν...
Ειδικότερα ο στόλος των Ενόπλων Δυνάμεων με τα εναέρια μέσα που επιχειρούν στα μέτωπα των πυρκαγιών βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις η έγκαιρη επέμβαση των αεροσκαφών και των ελικοπτέρων καθορίζει και την εξέλιξη της φωτιάς. Η άμεση παρέμβαση σημαίνει αναχαίτιση της φωτιάς πριν επεκταθεί και κάψει ανεξέλεγκτη, ενώ η καθυστερημένη διάθεση των εναέριων μέσων έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Την ώρα που οι κυβερνητικοί παράγοντες «κυνηγούν» πράκτορες και φαντασιώνονται σενάρια αποσταθεροποίησης, οι Ένοπλες Δυνάμεις και η Πυροσβεστική δίνουν σκληρή μάχη σε δεκάδες μέτωπα ανά την Ελλάδα. Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι η χώρα μας ανταποκρίνεται και στις ανάγκες άλλων χωρών σε περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών, στέλνοντας αεροσκάφη, όπως έκανε για παράδειγμα στην περίπτωση των καταστροφικών πυρκαγιών στο Ισραήλ με εντυπωσιακά αποτελέσματα, ενώ το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι οι μεγάλες φωτιές στην γειτονική Αλβανία.
Ακόμα, λόγω της μεγάλης ζήτησης των εναέριων μέσων κάθε καλοκαίρι και του μικρού αριθμού των αεροσκαφών, η πολιτεία και τα αρμόδια υπουργεία επιλέγουν τη λύση της ενοικίασης ελικοπτέρων - φέτος ενοικιάστηκαν λιγότερα σε σχέση με παλαιότερα έτη - τα οποία μισθώνονται για το διάστημα της αντιπυρικής περιόδου και επιχειρούν παράλληλα με τα μέσα που διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, το προσωπικό που πετάει πάνω από τις πύρινες ζώνες και συντηρεί τα ελικόπτερα S-64 Skycrane καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες, ενώ διατρέχουν τους ίδιους κινδύνους στην προσπάθειά τους να σώσουν ζωές, περιουσίες και δάση.
Τα εναέρια μέσα
Ο στόλος των Πυροσβεστικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας έχει ως έδρα την 112 ΠΜ στην Ελευσίνα και την 113 Πτέρυγα Μάχης στη Θεσσαλονίκη, ενώ τα εναέρια μέσα τους καλοκαιρινούς μήνες, βρίσκονται σε διασπορά, καλύπτοντας τις επιχειρησιακές ανάγκες στον τομέα της αεροπυρόσβεσης, όπως αυτές σχεδιάζονται από τους επιτελείς.
Τα κύρια πυροσβεστικά αεροσκάφη που επιχειρούν είναι τα Canadair, τα οποία υπάρχουν σε 2 τύπους. Τα CL-215 τα οποία είναι παλαιότερης κατασκευής με εμβολοφόρους κινητήρες και τα CL-415 τα οποία είναι πιο σύγχρονα και έχουν κινητήρες turboprop, με αυξημένες δυνατότητες στον τομέα της αεροπυρόσβεσης. Το πλέον εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι ότι έχει τη δυνατότητα λήψης 5.455 λίτρων νερού σε 12 δευτερόλεπτα, έναντι των 5.000 λίτρων νερού σε δώδεκα δευτερόλεπτα του CL-215.
Επίσης, επιχειρούν και τα μονοκινητήρια αεροσκάφη M-18B «Dromader», τα οποία συμβάλουν και αυτά αποτελεσματικά καθώς μπορούν να επιχειρούν σε δύσβατα σημεία, αν και έχουν σαφώς μικρότερη δυνατότητα μεταφοράς νερού (2.000 λίτρα), ενώ για τον ανεφοδιασμό τους απαιτείται η επιστροφή στη βάση, σε αντίθεση με τα Canadair που «γεμίζουν» από τη θάλασσα ή ακόμα και από λίμνες.
Καθηλωμένα αεροπλάνα
Όπως φάνηκε και στην περίπτωση των δεκάδων δασικών πυρκαγιών των τελευταίων ημερών, ο στόλος των πυροσβεστικών αεροσκαφών λειτουργεί σε οριακό επίπεδο, ενώ οι διαθεσιμότητες είναι ιδιαίτερα χαμηλές, καθώς αρκετά αεροσκάφη βρίσκονται στην ΕΑΒ για τις προγραμματισμένες συντηρήσεις, οι οποίες όμως θα έπρεπε να είχαν γίνει από την περίοδο της ειρήνης, ώστε όλα τα εναέρια μέσα να είναι στην μέγιστη δυνατή διαθεσιμότητα. Με την έλλειψη ανταλλακτικών και την αδιαφορία για την εξασφάλισή τους, θαύματα δεν γίνονται.
Παράλληλα, τα εναπομείναντα αεροσκάφη και ελικόπτερα, μετά από τις προβλεπόμενες ώρες πτήσεις θα πρέπει να συντηρηθούν και να επιθεωρηθούν από τα τεχνικά κλιμάκια, τα οποία εργάζονται ημέρα και νύχτα, στα υπόστεγα και στις πίστες κάτω από ακραίες θερμοκρασίες με στόχο να δώσουν όσα περισσότερα γίνεται, στις γραμμές πτήσεων... Δεν είναι μάγοι, είναι επαγγελματίες και θα υπογράψουν για να "σηκωθεί" ένα εναέριο μέσο, μόνο αν αυτό είναι τεχνικά άρτιο και ικανό να εκτελέσει την αποστολή του.
Η Αεροπορία Στρατού
Η συμβολή της Αεροπορίας Στρατού στην αεροπυρόσβεση είναι ιδιαίτερα σημαντική αν και δεν διαθέτει εξειδικευμένο εναέριο μέσο. Τα μεταφορικά ελικόπτερα Chinook CH-47D σηκώνουν το βάρος σε αυτή την περίπτωση, χάρη στο ειδικό καλάθι που φέρουν, το οποίο επίσης μπορεί να ανεφοδιάζεται χωρίς να απαιτείται προσγείωση του μέσου. Βέβαια, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το ελικόπτερο δεν είναι πυροσβεστικό, αλλά μετατρέπεται... λόγω της ανάγκης, οπότε οι περιορισμοί που υπάρχουν θα πρέπει πάντοτε να υπολογίζονται.
Συμπερασματικά, σε κάθε αντιπυρική περίοδο οι Ένοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο της κοινωνικής τους προσφοράς, ρίχνονται στη μάχη με τις φλόγες. Άνθρωποι και μηχανές δοκιμάζονται κάτω από τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν. Στόχος: Η μέγιστη δυνατή διαθεσιμότητα των εναέριων μέσων, προκειμένου να επεμβαίνουν στις πυρκαγιές.
Αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της ενίσχυσης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων με νέα σύγχρονα αεροσκάφη, την ενίσχυση του προσωπικού, την απρόσκοπτη ροή των ανταλλακτικών και όλων των μέσων που απαιτούνται ώστε να είναι αξιόμαχος και άμεσα διαθέσιμος ο στόλος των εναέριων μέσων. Όσο αυτό δεν γίνεται, τόσο οι επισκέψεις των πολιτικών στα αεροδρόμια και οι δικαιολογίες πάνω από τα αποκαΐδια θα προκαλούν την κοινή λογική... Τόσο απλά.
