Καὶ φυσικά, παράλληλα μὲ τὶς ἑορταστικὲς ἡμέρες τῆς Πολεμικῆς μας Ἀεροπορίας, δὲν ξεχνοῦμε οὔτε στιγμὴ τοὺς πεσόντες Ἰκάρους μας, ποὺ κατὰ ἕναν τρόπο θὰ βρίσκονται πάντα ἀνάμεσά μας..
Δόξα & Τιμὴ..
Τιμᾶμε ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἔνδοξους καὶ ἀθάνατους νεκροὺς ποὺ ἔπεσαν γιὰ τὴν πρόοδο τῆς Πατρίδoς καὶ τὸ μεγαλεῖο της Ἀεροπορίας..
Ἂν καὶ ἡ θύμιση τους πολὺ κοντινή, ἂν καὶ στὰ αὐτιὰ μας βουίζουν ἀκόμη οἱ κινητῆρες τῶν ἀεροπλάνων τους, στὴν καρδιὰ μας ὅμως ἔχουν πάρει θέση κοντὰ στὸν
Λεωνίδα, στὸν Παλαιολόγο, στὸ Διάκο, στὸν Κανάρη...
Λεωνίδα, στὸν Παλαιολόγο, στὸ Διάκο, στὸν Κανάρη...
Ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἔνδοξους καὶ ἀθάνατους νεκρούς, ποὺ ἔπεσαν γιὰ τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἑλλάδας καὶ τὴν πρόοδο τῆς Ἀεροπορίας μας, ἔχουμε ἱερὸ καθῆκον καὶ ὑποχρέωση νὰ τιμᾶμε καὶ νὰ ἀποθανατίζουμε, γιατί μόνο ἔτσι ἡ θυσία τους δὲν θὰ ‘ναὶ μόνο ζωντανὴ ἀνάμνηση σὲ μᾶς ἀλλὰ καὶ παράδειγμα γιὰ τὶς ἑπόμενες γενιὲς ποὺ θὰ τὶς φωτίζει γιὰ τὴν πραγμάτωση ἔργων σπουδαίων καὶ τὴν προάσπιση ἀξιῶν ὑψηλῶν.
Ἃς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη τους...!
***
Στήν παραπάνω φωτογραφία :
(βάση καὶ τῆς Φ.900/194/250829, Σ.197, 21/10/2005)
Τον Σεπτέμβριο του 1936 κατατάχθηκε στο Τμήμα Αξιωματικών της Σχολής Αεροπορίας. Αποφοίτησε τον Αύγουστο του 1939 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού και το πτυχίο του χειριστή.
Κατά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου υπηρετούσε στο 3/2 Σμήνος Στρατιωτικής Συνεργασίας.
Σκοτώθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1940 κατά την εκτέλεση αποστολής αναγνωρίσεως και βομβαρδισμού στον τομέα ΤΣΔΜ Πίνδου με αεροσκάφος Henschel, στο οποίο επέβαινε ως παρατηρητής. Κατά τη διάρκεια της αποστολής το ελληνικό αεροσκάφος δέχτηκε επίθεση ιταλικών καταδιωκτικών και ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, λόγω διατρήσεως του κινητήρα, αναγκάστηκε να το προσγειώσει στη θέση "Προφήτης Ηλίας" της Βασιλειάδας Καστοριάς, ενώ ο παρατηρητής Γιάνναρης ήταν ήδη νεκρός. Έτσι ο Γιάνναρης κατέχει την πρώτη θέση στον πάνθεον των ηρωικών νεκρών αεροπόρων του Ελληνοϊταλικού Πολέμου αλλά είναι ο πρώτος πεσών Έλληνας Αξιωματικός.
Το πρωί της 30ής Οκτωβρίου 1940 παίρνει εντολή να απογειωθεί ως τρίτο πλήρωμα ισάριθμων HENSHEL 126 με χειριστή τον Αρχισμηνία Λεωνίδα Τσάντα, με σκοπό να παράσχουν κάλυψη (αναγνώρισης και βομβαρδισμού) στο Μέτωπο που κάλυπτε το Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας. Πραγματοποιούν αρκετές επιτυχείς "εξόδους".
Στην τελευταία (και μοιραία) δύο ελληνικά HS 126 εμπλέκονται με πέντε ιταλικά καταδιωκτικά Fiat CR 42 της 392ης Μοίρας Δίωξης. Κατά την αερομαχία το αεροσκάφος των Γιάνναρη - Τσάντα δέχεται καταιγισμό πυρών, τα οποία αναγκάζουν τον χειριστή του (μετά από ελιγμούς αποφυγής) να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση με διάτρητο κινητήρα, κοντά στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας έξω από το χωριό Βασιλειάδα του Νομού Καστοριάς.
Εκεί, ο Τσάντας αντιλαμβάνεται ότι ο Γιάνναρης είναι νεκρός από τα πυρά που δέχθηκαν. Έτσι, από νωρίς ο Ευάγγελος Γιάνναρης, μπαίνει στο πάνθεον των Ηρώων και καταλαμβάνει τη θέση του πρώτου πεσόντα Έλληνα Αξιωματικού του ιστορικού Έπους του '40. Η Πατρίδα τίμησε τον Ευάγγελο Γιάνναρη προάγοντας τον μετά θάνατον σε Υποσμηναγό και απονέμοντάς του τον Σταυρό του Ιπταμένου.
Το Νοέμβριο του 2007 σε εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο προς τιμήν του στο χωριό Βασιλειάδα της Καστοριάς τοποθετήθηκε σε πλατεία που πήρε το όνομά του, προτομή του και αεροσκάφος F-104 της Π.Α.
---
Την 30η Οκτωβρίου ο υποσμηναγός Ευάγγελος Γιάνναρης και ο αρχισμηνίας Λεωνίδας Τζάντας διατάχθηκαν με ένα αεροσκάφος HENSHELL 126 να εκτελέσουν αποστολή αναγνώρισης στόχων πάνω από το μέτωπο του τομέα της Πίνδου και να επέμβουν στον επίγειο αγώνα με βόμβες και πολυβόλα. Η εκτέλεση όμως της αποστολής κατέστη αδύνατη λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών και έτσι το πλήρωμα άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε προς Κορυτσά με σκοπό να βομβαρδίσει τα εκεί αεροδρόμια. Καθ’ οδον όμως συνάντησαν σχηματισμό εχθρικών καταδιωκτικών με τα οποία ενεπλάκη σε σφοδρή αερομαχία.
Αποτέλεσμα της άνισης αερομαχίας ήταν η κατάρριψη του ελληνικού αεροσκάφους στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας Βασιλειάδας ο ηρωικός Θάνατος του Υπ/γου Γιάνναρη και ο ελαφρύς τραυματισμός του αρχισμηνία Τζάντα. Μια λεπτομέρεια του ιστορικού αυτού γεγονότος είναι ότι την αποστολή αυτή έπρεπε να εκτέλεση ένα φίλος του υποσμηναγού ο οποίος όμως μόλις είχε φτάσει από την Αθήνα στην μονάδα και ήταν κουρασμένος. Πιστός στην φιλία και στο καθήκον ο Ευάγγελος Γιάνναρης ζήτησε να τον αντικαταστήσει και έτσι έγινε ο πρώτος πεσών Έλλην αεροπόρος στο έπος του 40’. Πηγή
***